لباس کار
لباس کار به عنوان یکی از وسایل استحفاظی فردی بوده و دانش آموزان وکارکنان باید با لباس کار متناسب با محل کار در سر کار حاضر شوند .
لباس کار به عنوان یک پوشش سراسری تنه، دست و پاها را در مقابل شرایط محیطی محافظت می کند. ساده ترین شکل لباس کار در دو فرم ظاهری بلوز و شلوار یا کاپشن و شلوار )دو تکه (و یا لباس کار یکسره ) یک تکه( و از جنس پلی استر پنبه، ویسکوز، کتان، فیلامنت یا ترکیبی از آنها استفاده می شود.
هر چه الیاف به کار رفته در پارچه طبیعی تر باشد، تبادل حرارتی آن بهتر و آسانتر صورت خواهد گرفت. لباس کارهای مخصوص شرایط ویژه که ازجمله لباس کار عایق سرما و رطوبت، لباس کار نسوز و ضد حرارت و لباس کارهای ضد مواد شیمایی و رادیو اکتیو باید از پارچه های مخصوص استفاده شود. مثلا لباس کاری که برای حفاظت در مقابل گرما و حرارت ساخته می شود با پوشش آلومینیوم که تا 90 درصد اشعه مادون قرمز را برگشت می دهد ساخته می شود.
با توجه به اینکه دانش آموزان،کارگران و کارمندان به صورت روزانه با لباس کار در محیط کار حاضر می شوند، توجه به خصوصیات لباس کار توسط کارفرما اهمیت فراوانی دارد.
آیین نامه وسایل حفاظت فردی - فصل اول
ماده 1:لباس کار بایستی با توجه به خطراتی که در حین کار برای کارگر مربوطه پیش آمد می‌نماید انتخاب شده و به ترتیبی باشد که از بروز خطرات تا حد ممکن جلوگیری نماید.
ماده 2:لباس کار باید مناسب با بدن کارگر استفاده کننده بوده و هیچ قسمت آن آزاد نباشد کمر آن همیشه بسته و جیبهای آن کوچک بوده و حتی الامکان تعداد جیبها کم باشد.
ماده 3:کارگرانی که با ماشین کار می‌کنند و یا در جوار ماشین آلات مشغول کار هستند باید لباس کاری در بر داشته باشند که هیچ قسمت آن باز و یا پاره نباشد، بستن کراوات، آویزان نمودن زنجیر ساعت و کلید و نظائر آنها روی لباس کار اکیداً ممنوع است.
ماده 4:در محل کاری که احتمال خطر انفجار و یا حریق باشد استفاده از یقه نورگیر (آفتاب گردان) و زه و دسته عینک که از انواع سلولوئید ساخته شده‌اند و همچنین همراه داشتن سایر مواد قابل اشتعال برای کارگران مربوطه اکیداً ممنوع است.
ماده 5: در صورتی که انجام کاری ایجاب نماید که کارگر آستین لباس کار خود را مستمراً بالا بزند بایستی از لباس کار آستین کوتاه استفاده نماید.
ماده 6:کارگرانی که در محیط آلوده به گرد و غبار قابل اشتعال و انفجار و یا مسموم کننده بکار اشتغال دارند نباید لباس‌های جیب دار و یا لبه دار (دوبل شلوار) در بر داشته باشند چون ممکن است گرد و غبار مزبور در چین و لبه لباس باقی بماند.
ماده 7: لباس و کلاه حفاظتی (باشلق) مخصوص کارگرانی که با مواد خورنده و یا مضر کار می‌کنند باید آب و گاز در آن نفوذ ننموده و جنس آن مناسب با نوع ماده و یا موادی که با آنها کار می‌کنند باشد.
ماده 8:لباس نسوز مخصوص حفاظت در مقابل حریق و یا انفجاری که ممکن است ناگهان در حین انجام کار پدید آید باید لباس کاملی که با شلق و دستکش و کفش از یک تکه و سر هم است ساخته شده باشد.
لباس کار های تولید شده بر حسب مشاغل:
1. لباس کار پزشکی و پرستاری
2. لباس کار مهندسی
3. لباس کار آشپزخانه
4. لباس کار عملیاتی و راه سازی
5. لباس کار کارخانه و خط تولید
6. لباس کار شبرنگ برای دید در شب
7. مانتوی فرم اداری
8. مانتو فرم مدارس دخترانه و پسرانه
9. لباس کار ایمنی در برابر مواد شیمیایی
10. لباس کار ایمنی در برابر ماشین آلات خطرناک و برنده
11. لباس کار ایمنی در برابر سوختگی
12. لباس کار آتش نشانی
13. لباس کار ایمنی برای کار در کنار کوره و فضاهای بسیار گرم
